Een klassieker!
Hoogstwaarschijnlijk ben je dit verhaal al ergens op een site of via social media tegengekomen. Er staan meerdere bronnen op internet die allemaal wijzen naar “een docent in Amerika” als oorsprong van het verhaal.
Een onderwijzeres in New York onderwees haar klas over de gevolgen van pesten. Ze gaf hen de volgende opdracht: ze gaf alle kinderen in de klas een stuk papier en zei hen het te verkreukelen, er een prop van te maken, het op de grond te gooien en er op te stampen. Kortom, er echt een puinhoop van te maken, maar het niet te verscheuren.
De kinderen vonden dat wel een leuke opdracht en deden hun best het papier zo veel mogelijk te verkreukelen. Toen kregen ze de opdracht om het papier voorzichtig weer open te vouwen, zonder het te scheuren en het weer glad te strijken.
Ze liet hen zien hoe vol “littekens” en vuil het papier was geworden. Toen zei ze de klas dat ze het papier moesten zeggen dat het hen speet en hoe ze ook hun best ook deden om de kreukels weer uit het papier te halen, het lukte hen niet om het papier in de oude, gladde staat terug te krijgen.
Ze wees haar leerlingen op alle “littekens” die ze achterlieten en dat die “littekens” nooit meer zullen verdwijnen, hoe hard ze ook probeerden ze te repareren. Dat is wat er gebeurt als een kind een ander kind pest. Je kan zeggen dat het je spijt je kan het proberen weer goed te maken maar de “littekens” zijn er en die blijven.
Het is niet zozeer een les op zich als wel een interessante manier om een gesprek te starten over de mogelijke consequenties die onze keuzes op anderen hebben. Schat zelf in hoe ‘ ver’ je leerlingen hier in zijn en kunnen gaan.